Bateria pompy infuzyjnej

Wprowadzenie

Bateria pompy infuzyjnej różni się od innych typów baterii tym, że zapewnia zasilanie przez dłuższy okres czasu (kilka dni). Bateria do pompy infuzyjnej stała się bardzo popularna, ponieważ coraz więcej użytkowników pomp przechodzi na terapię polegającą na bardziej ciągłym podawaniu insuliny. Stosowanie pomp infuzyjnych wzrasta w przypadku urządzeń do ciągłego monitorowania poziomu glukozy (CGM), które dokładniej monitorują poziom glukozy.

Funkcje baterii:

Liczne cechy wyróżniają akumulator pompy infuzyjnej na tle innych typów akumulatorów stosowanych w urządzeniach medycznych. Należą do nich długotrwała zdolność zapewniania dokładnego dozowania, łatwość ładowania i możliwość stosowania jednorazowych baterii. Jego główną cechą jest długotrwała pojemność; oznacza to, że może dostarczać dokładne dawki przez kilka dni, zanim będzie konieczne ponowne naładowanie.

Akumulator zasila pompę insulinową w sposób ciągły lub przerywany, wykorzystując mikroprocesory i oprogramowanie do kontrolowania ilości podawanej insuliny. Zestawy infuzyjne zawierają kaniulę wprowadzoną pod skórę, przez którą podawana jest insulina. Aby zapewnić energię dla tego procesu, niewielki prąd elektryczny uwalnia niewielkie ilości insuliny ze zbiornika pompy do układu pacjenta (podskórnie).

Sposób i ilość dostarczanego ładunku jest monitorowana przez mikroprocesor, a w razie potrzeby prąd elektryczny przepływa do wewnętrznego ogniwa litowo-jonowego. Ogniwo to następnie ładuje się przez cały czas pracy; dlatego też, aby mógł działać, muszą składać się z dwóch elementów – wewnętrznego ogniwa litowo-jonowego i elementu zewnętrznego ze specjalnym złączem umożliwiającym ładowanie.

Konstrukcja baterii pompy infuzyjnej składa się z dwóch elementów:

1) wewnętrzne ogniwo litowo-jonowe wielokrotnego ładowania, składające się z płytek elektrod (dodatnich i ujemnych), elektrolitów, separatorów, obudowy, izolatorów (obudowa zewnętrzna), obwodów (elementów elektronicznych). Można go ładować w sposób ciągły lub przerywany;

2) Element zewnętrzny, który łączy się z ogniwem wewnętrznym, nazywany jest adapterem/ładowarką. Znajdują się w nim wszystkie obwody elektroniczne potrzebne do ładowania jednostki wewnętrznej poprzez zapewnienie określonego napięcia wyjściowego.

Długotrwała eksploatacja:

Pompy infuzyjne są przeznaczone do podawania niewielkich ilości insuliny przez długi czas. Przeznaczone są do stosowania przez osoby chore na cukrzycę, które w celu kontroli poziomu glukozy we krwi muszą przyjmować insulinę kilka razy dziennie. Większość pomp działa na bateriach, które zwykle wytrzymują trzy dni lub dłużej, zanim wymagają ponownego naładowania. Niektórzy użytkownicy pomp infuzyjnych wyrażali obawy związane z koniecznością tak częstej wymiany baterii, zwłaszcza jeśli cierpią na inną chorobę wymagającą częstej zmiany opatrunków.

Możliwe wady:

-Stosowanie jednorazowych baterii w pompach wiąże się z pewnymi potencjalnie negatywnymi konsekwencjami dla środowiska, w tym kosztami i odpadami wyrzuconych baterii, a także metalami toksycznymi, takimi jak kadm i rtęć, zawartymi w każdym ogniwie (w bardzo małych ilościach).

-Pompa infuzyjna nie może ładować obu akumulatorów jednocześnie;

-Pompy insulinowe i baterie są drogie i należy je wymieniać co 3 dni.

- Nieprawidłowo działająca bateria może spowodować opóźnienie w dostarczeniu leku;

-Gdy bateria się wyczerpie, pompa infuzyjna wyłącza się i nie może podawać insuliny. Oznacza to, że nie będzie działać, nawet jeśli będzie naładowany.

Wnioski:

Chociaż [bateria pomp infuzyjnych] ma kilka zalet i wad, oczywiste jest, że pacjenci muszą rozważyć korzyści i ryzyko. Przed rozpoczęciem leczenia pompą insulinową należy zawsze skonsultować się z lekarzem.